donderdag 31 december 2015

Domper in Limburg en euforie in Zeeland

Na twee bezoeken aan Noord-Limburg tussen Lottum en Broekhuizen, op 3 en 7 december j.l. voor een mannetje Witkopgors en zeer waarschijnlijk ook een vrouwtje, was het resultaat toch wel bedroevend.
Ja het was met name op donderdag 3 december prachtig weer en wederom gezellig bijgepraat met deze en gene, maar de gorzen waar Frans, Wim, Harriet en ik voor kwamen, lieten zich niet zien.
Uiteraard viel Luuk Punt, die vanwege werk in het onderwijs, feitelijk alleen in de weekends en de vakanties kan vogelen, zaterdagochtend met zijn neus in de boter: het mannetje kwam, op een door de broers Martens geregelde voerplek. Echter naar bleek, niet langer dan een klein half uur met tussenpozen. Wim en Harriet en velen met hun, dipten hem toch die zaterdag weer en Frans en ik zagen hem ook niet bij de voerplek op maandagochtend de 7e. Wel verscheen er een heel licht vrouwtje tussen de Geelgorzen, maar diezelfde avond nog, werd al duidelijk, dat dat vermoedelijk een hybride Witkopgors x Geelgors is: er zou wat geelzweem te zien zijn op dekveren en bij de keel.
Witkopgors, Oost Siberië en Geelgors, West Siberië, kunnen met elkaar kruisen in de overgangszone.
Hybride Witkopgors X Geelgors, Lottum Noord Limburg
Totaal onverwachts kwam er op 15 december een melding van een vrouw Witkopgors uit Zeeland:
Marcel Klootwijk ontdekte de vogel bij de Wilhelminaschor aan de rand van de Oosterschelde, ten noorden van Wilhelminadorp, Zuid Beveland. Deze vogel vertoonde op de eerste foto's geen enkel geelzweem!
Het advies van August van Rijn, die daags erna al was geweest, luidde: GAAN!
Dus, afgemeld voor theatersport en met Frans en Wim er in alle vroegte donderdag de 17e naar toe.
Eenmaal op de locatie, in de ochtend schemer gaan zoeken met aantal Vlaamse vogelaars en o.a. Enno Ebels. Het eerste kwartier was erg spannend: zou ze er nog zitten, of toch 's nachts vertrokken zijn? Een vogelaar uit Gent, zag op zeker moment een gors opvliegen en weer invallen. Poeh, dat gaf hoop.
Kort hierna zag Enno haar met de scoop net achter het hekwerk bij het hoge gras zitten.

Speurend naar de Witkopgors in Zeeland
Wij konden toen behoedzaam naderend de dijk af, om de vogel ook in beeld te krijgen. Kort hierna zag ik haar voor het eerst; mooi getekend beestje, maar heel vaak wegvallend door de grijs-roodbruine en vaal witte kleuren en de donkere rugstrepen. Ze verdween kort hierna weer uit beeld, vloog opeens hoog op naar de hoge populieren verderop langs de dijk, maar keerde spoedig terug en viel in achter het gaas ergens in het hoge gras. Nou dat werd lastig zoeken, tot ik haar zelf terugvond, diep in het hoge gras, in een smalle sleuf tussen wat hoge pollen door.
Net gearriveerde vogelaars konden haar, zij het met enige moeite, nu ook zien. Na enige tijd vloog ze onverwachts weer op en was voor even uit beeld.

Witkopgors, Schor Wilhelminapolder Zuid-Beveland

Schor Wilhelminapolder, Ooosterschelde en Zeelandbrug
Uiteindelijk bleek ze toch weer druk te foerageren achter het hekwerk en kon Frans haar vanuit een bepaalde hoek ook wat beter zien.
Frans, speurend naar het Witkopgorsje
Het bleef lastig, om een aardige foto van de Witkopgors te maken, daar ze heel kort achter het gaas bleef foerageren. Om haar op de foto te krijgen, had je dan vaak maar een goed richtpunt. Ik ruilde op een bepaald met Co vd Wardt van plek, omdat hij vrijwel niets kon zien en alleen mijn sluiter maar hoorde gaan.
Witkopgors, Schor Wilhelminapolder Zuid Beveland
Uiteindelijk gebeurde dan toch datgene, waar ik op gehoopt had: ze vloog op en landde een stuk links van ons, op de draad van het hekwerk. In een drafje er naar toe en samen met Michel Veldt tegen de dichts bijzijnde vogelaars geroepen, dat ze niet al te dicht moesten naderen, want dan konden wij het wel schudden en zou ze er vandoor gaan. Het lukte gelukkig om een stuk of vijf foto's te maken van enige afstand, waarna ze de lucht in vloog.

Witkopgors, Zeeland, klik op foto voor vergroting
Tot slot vond Chris de Nooijer haar weer terug, dicht bij het hekwerk.
Zo kwam het dus toch nog goed met de Witkopgors, een zeer zeldzame soort, die al bijna twintig jaar niet meer te zien was geweest in ons land.

Witkopgors, Schor Wilhelminapolder Zuid-Beveland
   

1 opmerking:

Frans zei

Twee keer een domper in Limburg met mooie geelgorsjes en appelvink en met mogelijk een hybride... Het was een heel eind rijden naar Zeeland maar á la bonheur! de derde keer was het raak gelukkig! De witkopgors staat er heel mooi op nota bene op een draad. Lucky you.
Je hebt er weer en mooi blogje van gemaakt.
Groeten
Frans