maandag 18 juli 2016

Twaalf tinten geel

Hieronder volgt een fotocollage van de afgelopen paar maanden, waarbij ik geregeld vogels trof, die in meer of mindere mate de kleur geel in hun verenkleed hadden. Tevens is een vlinder, gefotografeerd op een meter van de Spaanse grens bij de col de l'Ouillat, toegevoegd.
NB klik op een foto voor een grotere weergave.
Jonge Nijlgansjes, Zoetermeer 11-04-16
Begin April ontdekte buurman Ruud Lekkerkerk deze Iberische Tjiftjaf in het parkje gelegen tussen zijn woning en die van ons. Het geluid was inderdaad onmiskenbaar, maar voor mij tot dan toe nog onbekend. Nu heb ik het voor altijd ingeprent. Voor mij een nieuwe en tevens tuin- en slaapkamersoort, zo knetterhard zong dat beestje. Is hier ruim twee maanden blijven pleisteren en trok veel bekende vogelaars uit onze provincie en daar buiten.
Iberische Tjiftjaf, parkje Haagse Hout, Den Haag 12-04-16
Iberische Tjiftjaf, Houtwijk Den Haag 13-04-16
Begin Mei was ik met vrouw en dochter een weekje naar de Costa de la Luz in het uiterste zuiden van Spanje. Wij logeerden in los Caños de Meca, een klein vissersplaatsje vlakbij kaap Trafalgar; een historische plek waar admiraal Horatio Nelson op 21 oktober 1804 met de Engelse vloot, de gecombineerd Frans-Spaanse vloot onder Villeneuve versloeg. Maar ook een windsurf-paradijs en een prima plek voor zeevogels. De eerste dagen stond er een enorm straffe wind uit het oosten en werden er met name op dinsdag 3 Mei tientallen Wespendieven, die de oversteek vanuit Marokko naar Tarifa probeerden te maken, onze kant opgedreven. Een fascinerend gezicht; er vloog er zelfs een vlak voor de auto langs.
Donderdag 5 Mei maakten wij een tochtje naar de Ojenvallei, gelegen ten NW van Tarifa. Prachtige vallei met veel bloemen en ja ook vogels.
Bijeneter, Ojenvallei Spanje 05-05-16
Duinpieper, Ojenvallei Spanje 05-05-16 (met dank aan Roy Schroor voor de juiste determinatie).
Bij het snel maken van een paar foto's van de vogel hierboven, dacht ik direct aan Graszanger, maar de kleur is wel tamelijk geel op de borst. Heb Wim Kolber om advies gevraagd; vooralsnog lijkt het een jonge Graszanger (correctie is altijd welkom).

Terug in Nederland bleken de Slechtvalken van de Bethlehemkerk er aardig het tempo in te hebben gehouden en vlogen de vier jongen (twee man, twee vrouw) eind Mei uit.
Jonge Slechtvalken, Bethlehemkerk Den Haag 31-05-16  
Broertje zoekt dekking onder vleugel van zijn zus.
De jonge valken vechtend om een deel van de door moeders geslagen stadsduif.
Van 9 tot 14 Juli logeerde ik op uitnodiging van Frans van Antwerpen en zijn vrouw, in hun familiehuis aan de Middellandse zee, gelegen tussen Narbonne en Perpignan.
Het waren prachtige dagen met mooie soorten vogels en veel bijzondere en gevarieerde landschappen.
De Kwikstaart hieronder is m.i. een Italiaanse en geen Iberische, omdat de witte wenkbrauwstreep slechts deels aanwezig is.
Italiaanse kwikstaart, Languedoc-Roussillon 11-06-16
Italiaanse kwikstaart, Languedoc-Roussillon 11-06-16
Frans wist dat de Kuifkoekoek heel hoog op mijn lijstje stond: vijf jaar geleden zag ik mijn eerste bij Lentevreugd in Wassenaar en een paar jaar later mijn tweede in de Camarque. Beiden een eerste zomer: juveniel en adult kleed ontbraken nog.
Na een prima vogeldag met gids Patrick, werkzaam voor de LIPO, stelde Frans voor om nog even bij een gebied te gaan kijken, waar hij al eerder Kuifkoekoek had gezien.
Wouw, gaaf gebied: lekker verschraald landschap niet ver van de zee, met verdwaalde pijnbomen, pitriet, wat rietkragen en verlaten wijnbouw akkertjes met houten palen en ijzerdraad resten en allemachtig ja ...... Frans zag als eerste de Kuifkoekoek.
Snel de auto geparkeerd bij een den en behoedzaam richting de vogel gelopen, die gelukkig lang genoeg bleef zitten om wat opnames uit de hand te maken. Yes, het bleek ook nog eens een adult!
Kuifkoekoek, Languedoc-Roussillon 10-06-16
Daags erna op zaterdag 11 Juli hadden wij aan het eind van wederom een prima dag, nog ruim een uur over, voordat wij ons bij de "maitre de cuisine" moesten melden voor de avondmaaltijd.
Ik stelde Frans de Kuifkoekoek locatie voor, om te zien of wij de vogel weer konden vinden.
Het werd veel meer dan dat. Ik zag al vrij snel twee vogels en na de auto weer op dezelfde plek geparkeerd te hebben, namen wij dit keer de statieven mee. Wat er zich toen voor onze ogen afspeelde was een uniek tafereel: Beide Kuifkoekoeken begonnen aan een liefdesritueel van ruim een uur, waarbij het mannetje telkens wegvloog om voor het vrouwtje een nieuw "cadeautje" te halen.
Pas na dat uur, kwam het tot een paring van, schrik niet, drie seconden.
Daar Frans en ik het tafereel absoluut niet wilden verstoren, hielden wij een afstand aan van ongeveer 35-40 meter, half verdekt staand naast een rietkraag. De uiteindelijke foto's zijn dan ook zo verantwoord mogelijke uitsnede's van het origineel. NB Frans heeft hier trouwens een erg fraai verslag van gemaakt met veel foto's: zie de link rechtsboven naar zijn Blog.
NB 2 Ik heb zelf twee foto's van de feitelijke paring, die volgen t.z.t.
Kuifkoekoek, Languedoc-Roussillon 11-06-16
Kuifkoekoeken, Languedoc-Roussillon 11-06-16
Kuifkoekoeken, Languedoc-Roussillon 11-06-16
Zondag 12 Juli stonden de nabij gelegen Pyreneeën op het programma. Bij het prachtig gelegen Fort
de Bellegarde boven le Perthus aan de Frans-Spaanse grens, vonden wij jammer genoeg geen Grijze Gorzen, maar wel een zingende Cirlgors en jawel, daar gaan we weer, een paring van.... Rotsmussen!

Cirlgors, Fort de Bellegarde, le Perthus 12-06-16
Paring Rotsmussen, Fort de Bellegarde, le Perthus 12-06-16
Duidelijk zichtbaar zijn ook de kleine gele keelvlekken. Bij het mannetje beduidend groter en feller van kleur dan bij het vrouwtje.
Rotsmus, Fort de Bellegarde, le Perthus 12-06-16    
Rondom het middag uur maakten Frans en ik een wandeling naar de col de l' Ouillat, waar het druk was met wandelaars en minder druk met vogels. Toch zagen wij Vale Gieren, Raven, Leeuweriken en veel bloemen en vlinders waaronder deze mooie Koninginnenpage.
Koninginnenpage, col de l' Ouillat 12-06-16
Op zondag 18 Juni besloot ik toch maar naar Mill in het oosten van Noord Brabant te rijden, omdat daar al zo'n twee weken een Orpheusspotvogel werd gezien. In Frankrijk had ik de vogel nipt gemist en dit leek een uitgelezen kans om het goed te maken.
Mill ligt heel landelijk in een gebied met vennetjes, bossen, verruigde graslanden en beekjes. Gelukkig vond ik via een wirwar van onverharde weggetjes en met wat hulp van een paar wandelaars, de juiste plek: zat het beest boven de auto te zingen in de bovenste takken van een niet al te grote boom. Prachtige vogel met dat zachte geel op de borst, die oranje snavel en energieke zang.
Orpheusspotvogel, Mill Noord Brabant 18-0616
Orpheusspotvogel, Mill Noord Brabant 18-06-16
Orpheusspotvogel, Mill Noord Brabant 18-06-16
Het kleed van een jonge Appelvink had ik nog niet eerder mogen bewonderen,  maar tijdens een dagje Gelderland samen met Ben van den Broek, was hij daar opeens. Let ook op de geel-groene keelvlek, welke bij de adulte vogels zwart is. Daar Ben dol is op hutjes :-), brachten wij zo'n twee uur door in een minuscuul hutje, waar dagelijks gevoerd werd zo te zien. Ja en dan komen de vogels, eekhoorn en bosmuis wel.
Juveniele Appelvink, Gelderland 23-06-16
Uitsnede van een jonge Appelvink, Gelderland 23-06-16
Deze "parade" in geel-tinten wordt afgesloten met hoe kan het ook anders, een van mijn meest favoriete vogels: de Kuifkoekoek.
Vanwege een geannuleerde vlucht door extreem slecht weer, duurde mijn logies bij Frans en Andree, nog een dagje langer, waardoor wij nog twee keer konden "buiten spelen".
Frans ontdekte deze juveniele Kuifkoekoek op de ochtend van mijn vetrek en ik wist hem vanaf enige afstand toch nog aardig vast te leggen.
Juveniele Kuifkoekoek, Languedoc-Roussillon 14-06-16

maandag 4 juli 2016

Twee Noord Amerikanen

Op 15 April j.l. ging ik samen met Ab van der Burg naar Texel, voor een poging om de Forsters Stern
uit Noord Amerika te spotten. In Noord Amerika vrij veel voorkomend in het westen en zuiden, maar bij ons pas de vijfde waarneming van deze soort.
Na een paar DBA alerts m.b.t. de die avond ervoor bij Wageningen gemelde Westerse Baardgrasmus, meldde Jorrit Vlot de Forsters bij de Volharding, buitendijks in de Waddenzee ter hoogte van de Cocksdorp. Wij waren net ter hoogte van het Wagejot, waar tientallen Grote Sterns aan het baltsen waren en reden zo snel mogelijk naar de Volharding. Bij de bewuste plek aangekomen, snel de auto uit, fotospullen, kijkers en de scoop van Ab mee en de dijk op: "Is net uit beeld", was het eerste wat wij te horen kregen. Nou fijn maar niet heus. Uit eerdere verslagen was bekend, dat er geen pijl op te trekken wanneer hij zich weer zou laten zien. "Wacht, riep iemand, ik geloof dat ik hem weer heb."
Dan volgt het volgende adrenaline moment van "waar, waar dan?" Gelukkig werd de juiste plek goed omschreven en zagen wij de Forsters voor het eerst: echt beduidend kleiner dan het enorme leger Grote Sterns en met een witte kopkap en zwarte oorstreek.
Forsters Stern, de Volharding Texel, deels zichtbaar achter Grote Stern
Forsters Stern opvliegend voor Zilvermeeuw, achterste zandbank
Forsters Stern in rechte lijn naar voren, voor rechter Eider en steltloper
Ondanks de enorme afstand die wij moesten overbruggen, voor deze bewijsplaatjes, waren Ab en ik toch reuze blij met deze waarneming en tevens nieuwe soort.

Ab helemaal links, uiterst rechts Jorrit Vlot, dan Peter Planken en Michel Veldt
Het weer werd geleidelijk aan steeds slechter, maar ondanks de nevel en motregen, besloten wij nu we toch op Texel waren, om nog een paar uur te vogelen, voordat wij met de veerboot weer terug naar het vaste land zouden gaan.
De Grote Sterns waren prachtig om te zien en het was bij het Wagejot een drukte van belang met baltsende, vissende en ook parende vogels.

Grote Sterns en Kokmeeuwen bij het Wagejot
Grote Sterns Wagejot Texel
Parende Kokmeeuwen, het Wagejot Texel
Bij Utopia, gelegen tussen het Wagejot en de Volharding (tevens de plek waar de Forsters de eerste dagen door tientallen vogelaars met tussenpozen werd gezien), troffen wij nog deze Haas en een vergadering der Kluten.
Haas bij Utopia, Texel
Kluten en Bontbekplevier, Utopia, Texel
Precies een maand later, op zondag 15 Mei ging ik samen met Frans, voor zeg maar een hit en run twitch naar de Achterhoek. Tussen Borculo en Haarlo, was langs de Berkel een Steltstrandloper gezien. Het ging vrijwel zeker om de vogel die enkele dagen ervoor in het noorden van Limburg gezien was.
Gelukkig was de Noord Amerikaan ter plaatse, toen wij na een rit van ruim twee uur, bij de locatie langs de Berkel aankwamen. Er stond een ijzige wind op deze koudste eerste Pinksterdag in ruim tachtig jaar. De steltloper liep helemaal aan de overkant van de meanderende rivier en was niet/nauwelijks herkenbaar op de foto te krijgen.
Dat veranderde toen de boer zijn koeien kwam halen, waardoor de vogel opschrok en een stukje onze kant op vloog. Al foeragerend naderde hij nog een stukje, maar ging toen via het weiland weer de ander kant op.
Na nog geen uur zei Frans "kom we gaan". We waren al aardig verkleumd en konden nu nog mooi op tijd thuis zijn voor het avondeten.
Steltstrandloper langs de Berkel, Borculo-Haarlo
Steltstrandloper tussen Borculo en Haarlo
Was al met al de lange ritten naar Texel en Borculo meer dan waard.