vrijdag 20 november 2015

De Grijze Wouw, een beauty van een roofvogel

Al een paar dagen was er een Grijze Wouw actief bij het Kootwijkerveld ten oosten van Stroe.
Vrijdag 13 oktober besloten Frans van Antwerpen en ik het er op te wagen en vertrokken 's ochtends om 6.00 uur uit de randstad.
De Grijze Wouw, een werkelijk schitterende, maar tamelijk kleine roofvogel (ongeveer even groot als een boomvalk), stond al heel lang op mijn verlanglijst. De vogel liet zich hier de afgelopen jaren een paar keer kort zien, maar dan net op die dagen dat ik werkte, of in het buitenland zat. Dit was dus de
kans, om deze vogel eindelijk te zien.
Na een flinke wandeling van een half uur, naderden wij de bewuste plek, waar de meeste meldingen vandaan kwamen. Het begon al aardig licht te worden en wij zagen drie vogelaars onze kant op komen. "Hij vloog jullie kant op" riep een van het drietal. Hij zou hier in de buurt moeten zitten.
En ja, kort hierna zagen wij hem voor het eerst; een kleine wit-grijze roofvogel tussen de takken van een boom wat verder de hei op. Eindelijk dan, onze eerste Grijze Wouw!
Grijze Wouw, Kootwijkerveld 
Door de scoop van Frans, waren de diverse kenmerken prachtig te zien: de licht blauw-grijze bovenzijde, de zwarte armdekveren, witte onderzijde met zwarte handpennen, de witte kop met zwart masker, het amberrode oog en de korte gele poten. "oh wat is ie mooi, wat een prachtbeest" riep Frans alsmaar. Het was ook echt een beauty. Even later ging de vogel jagen, waarbij hij ook prachtig te zien was: biddend, afzeilend, weer biddend en dan opeens een stootduik, op..... ja op wat: had hij nu een muis? "Hij heeft een slang!" riep Frans. Helaas verdween de Wouw echter met zijn prooi uit beeld over de bosrand.
Gelukkig keerde de vogel na een half uurtje weer terug en ging uitgebreid poetsen en rusten in een boom die op ongeveer twee honderd meter afstand stond.
In vertrouwd gezelschap van Ben van den Broek en Bart van Beijeren, die wat later gearriveerd waren, konden wij de vogel nog een klein uurtje fraai zien, voordat wij weer op huis aan moesten.
Grijze Wouw, rustend, klik voor vergroting op foto

zaterdag 7 november 2015

Mogelijke Blauwe fase Ross Gans bij grensgebied Limburg en Noord Brabant

Sinds een paar dagen kwamen er meldingen en wat foto's binnen, over een bijzondere Ross Gans bij het grensgebied tussen Limburg en Noord Brabant. Het betrof een ongeringde Ross Gans blauwe fase met gaaf verenkleed. De commentaren op de site van Dutchbirding neigden naar de mogelijkheid, dat dit best wel eens een wilde vogel zou kunnen zijn en dus niet afkomstig van een kweker.

Net als zijn grotere broer de Sneeuwgans, die hier 's winters meer gezien wordt (maar ook door kwekers meer gehouden wordt), kent de Ross Gans naast de witte fase, dus ook een blauwe fase.
Deze komt echter in veel mindere mate voor dan bij de Sneeuwgans en wordt ook voor zover bekend, niet/nauwelijks in gevangenschap gehouden.

Kortom aanleiding genoeg, om op maandagochtend 26 oktober, maar weer eens richting Noord Limburg te rijden. De laatste meldingen van zondag kwamen vanuit Beugen-de Vilt, net over de grens in Noord Brabant.
Ross Gans blauwe fase tussen Grauwe Ganzen bij de Vilt
Eenmaal op enkele kilometers van de locatie, checkte ik mijn Iphone nog even voor de juiste plek.
Gelukkig zag ik ook al een melding van de Ross Gans deze ochtend, ingevoerd door Pieter Doorn.
Bij het lezen van de toelichting bij zijn waarneming, zonk de moed mij echter in de schoenen:
De groep Grauwe Ganzen, met daar tussen ook de Ross Gans, werden opgeschrikt door een fietser, vlogen op en kort hierna voor Pieter uit beeld. Na een uur zoeken niet meer gevonden, schreef Pieter. Heb ik dat, dacht ik gelijk. Twee uur rijden, hij zat er dus wel, maar was nu spoorloos.

Mijn humeur werd er niet beter op, toen een vriendelijke locale vogelaar met Bourgondisch buikje, vertelde dat hij al jaren ganzen telde en dat de Ross Gans op heel veel plekken kon zitten: overal zijn plasjes, meertjes en ook de grindgaten langs de Maas zijn geliefde plekken voor de ganzen. Met een opgewekt "misschien komt hij nog terug" en een "nou doeg hoor" klom de veteraan op zijn fietsje en verdween uit beeld. 

Voor ik naar de auto terug liep, besloot ik nog even voorbij een kleine groengordel te lopen en mijn kijker te richten op een groep ganzen aan de overkant van de plas (de kant waar de auto stond).
Krijg nou wat, het kon bijna niet waar zijn, een duidelijk spierwitte kop aan de rand van het water tussen de Grauwe Ganzen. De Ross !!!, dat kon echt niet anders. Met gezwinde pas het pad terug tussen de beide plassen weer ingeslagen op weg naar de andere kant. Vrij snel hierna de melding ingevoerd, dat ik hem had teruggevonden, wat mij even later de nodige bedankjes van locale vogelaars opleverde.

Ross Gans is alert, evenals een paar Grauwe Ganzen
Naderen moest behoedzaam; je wilt de vogels niet verontrusten en ook anderen nog de kans geven van deze vogel te genieten. Staand, deels in  de schaduw van een haag met braamstruiken, ging dat prima. De Ross Gans rustte ook vaak tussen de Grauwen en was dan vrijwel niet te zien.

De laatste twee foto's maakte ik vanaf het dak van de auto, toen ik feitelijk al op weg naar huis was, met de camera op een rijstzak. De invalshoek was hier anders, evenals de lichtval. 
Nu maar zien, wat het CDNA  (Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna) hier over een jaar van zegt: wordt deze fraaie blauwe fase Ross Gans aanvaard, of niet.
*Naar nu - begin december 2015 - blijkt, zijn er na uitvoerig onderzoek door het CDNA, al in de eerste beoordelingsronde voldoende aanwijzingen voor een aantal kenmerken in verenkleed en postuur van deze vogel, die kenmerkend zijn voor Sneeuwgans. Hij wordt vanaf nu aangeduid als,
Hybride Ross' Gans x Sneeuwgans.
Voor het onderzoek en nadien de onderbouwing op de DBA-site, is de eerste foto hieronder gebruikt.
Het leverde heel veel commentaren, vragen en aanvullingen op, met als bijzondere bijkomstigheid, dat er ruim 4000 hits op mij foto zijn geteld.

Ross Gans blauwe fase, rustend