woensdag 5 oktober 2016

Prachtige nazomer met vogels in diverse kleden en ....een Rosse Waaierstaart!

Wij waren nog geen twee weken terug uit Schotland (blog volgt deze herfst), of eind augustus waren er al meldingen in onze provincie, van de eerst Morinelplevieren op weg naar het zuiden.
Gelukkig vond ik met hulp van Hans ter Steege, deze vogel op een akker aan de Eerste Elsgeesterweg bij Voorhout aan het begin van de avond. Helemaal bijzonder werd het toen boer Langeveld de gerstplantjes op de akker ging bestrijden met een "mild" verdelgingsmiddel, ter voorbereiding op de bollenteelt.
Wij mochten desgevraagd even mee de akker op en konden nog een paar foto's maken van de plevier, bij een steeds verder ondergaande zon. Na kort overleg met Hans, of wij de Morinel nu moesten wegjagen (om aan het verdelgingsmiddel te ontkomen), of het even zouden aanzien, besloten wij tot het laatste.
De vogel wachtte erg lang, maar vlak voordat de tractor bij hem was, trippelde hij enkele meters opzij en kreeg daar wel een lichte neveldouche over zich heen. Gelukkig las ik de volgende dag op waarneming, dat de Morinelplevier die ochtend weer was gezien op dezelfde akker.
Morinelplevier Eerste Elsgeesterweg Voorhout, 26-08-2016                      
De jonge Morinel heeft slaap.




Overdag had een bezoekje aan de Maasvlakte weinig bijzonders opgeleverd aan vogels, maar vond ik wel deze dode Egel op de weg. Na een paar foto's van het onfortuinlijke diertje te hebben gemaakt, schoof ik hem voorzichtig naar de berm, waar de kraaien en eksters er wel raad mee zouden weten.
Hieronder een uitsnede, omdat ik de verschillende kleuren van de paardenvliegen opvallend vond.

Close-up van een dode egel, 2e Maasvlakte 26-08-2016

Maandag 5 september ging ik samen met Frans naar de Crezéepolder bij Sliedrecht voor een nog jonge Zwartkopgors. Nu heb ik in het verleden in Turkije en Griekenland wel adulte mannetjes gezien, maar dit kleed kende ik nog niet.
De laarzen, die we op mijn voorstel hadden aangetrokken, bleken eenmaal in de polder totaal overbodig: de kleigrond was gortdroog en het werd die ochtend wederom behoorlijk warm.
De gors was lastig te spotten: "ja we hadden hem net mooi in beeld, maar zijn hem even kwijt."
Dat zijn dan van die opbeurende teksten, waar Frans en ik nu niet echt vrolijk van werden. Sommige fotografen maken het helemaal bont, door met laten we maar zeggen, weinig inlevingsvermogen, het camerascherm onder je neus te willen duwen met dan de opmerking "kijk maar hoe mooi ie in beeld was". De beste tactiek is dan, direct benen te maken en nog even te roepen "ja ik geloof je, maar zie toch niets op je scherm, door de schittering van het licht."

Frans, uiterst links, speurend naar de Zwartkopgors.
Net op weg naar de auto voor een korte lunch-break (we hadden tot dan toe slechts een korte waarneming van enkele seconden van grote afstand), zagen wij een aantal vogelaars gericht naar dezelfde plek kijken: snel weer terug naar de betreffende rietvelden en warempel hij knalde uit de lage vegetatie aan onze kant omhoog, vloog mooi in een licht golvende vlucht naar de aangrenzende rietkraag en viel God lof, daar vrij hoog in zodat hij al mee wuivend op de wind toch goed te zien was. Foto's maken moest razend snel en je moest het geluk hebben, dat de rietpluim er voor net opzij bewoog. Wel een opvallend licht getekende gors, met kenmerkend groot oog en stevige snavel.

Zwartkopgors 1e kj Crezéepolder Sliedrecht, 05-09-2016
Door een strakke actie van Max Berlijn, die de Zwartkopgors met zijn scoop terug vond in lage en vrij dichte vegetatie op het andere veld, konden wij de Gors uiteindelijk ook op de grond waarnemen.

Zwartkopgors Sliedrecht, 03-09-2016
Vrijdag 9 september even langs de Groene Jonker bij Noorden voor een Gestreepte Strandloper.
Aantal jaren geleden had ik de soort al gezien in de Oostvaardersplassen, maar van grote afstand.
Deze vogel, afkomstig uit N-Amerika, of NO-Siberiē, zat behoorlijk dichtbij en werkte prima mee, in tegenstelling tot mijn UV filter, waarvan het glas ineens los lag te rammelen in de vatting.
Toch nog twee aardige platen kunnen maken. Tevens adulte Slechtvalk en Porseleinhoen ter plaatse.
Gestreepte Strandloper Groene Jonker 09-09-2016

Gestreepte Strandloper en Watersnip
Zondagmiddag 18 september, bij aanhoudend fraai weer, zwom er een Roodkeelduiker in vrijwel volledig zomerkleed bij ons in de haven. In winterkleed zien wij de soort geregeld, maar deze melding die via Wim van Yperen en de App-groep doorkwam, was een bliksembezoekje wel waard.

Roodkeelduiker in zomerkleed, Scheveningen buiten haven, 18-09-2016
Roodkeelduiker met het gestreepte zomerpatroon op kop en nek.
Ter hoogte van het oude zuider havenhoofd, werd ik door een Amerikaans echtpaar opmerkzaam gemaakt op twee vogels, die aan het rusten waren op de buitenste blokken: Wow, Kanoeten en prachtig in het late middaglicht. Tja het kan meezitten natuurlijk en vaak zijn die onverwachte momenten toch ook wel heel leuk. Deze vogels broeden in de hoog arctische gebieden.

Kanoeten, Scheveningen buiten haven, 18-09-2016
De linker vogel is op zeker een juveniel (perzik kleurige buik en fijnere tekening op dekveren)
Dinsdag 20, de derde dinsdag van september, op Prinsjesdag, komt er halverwege de middag een DBA alert binnen: "Ik moet NU weg" roep ik tegen Annemiek mijn vrouw: ik kon mijn ogen niet geloven, maar Jorrit Vlot vindt een Rosse Waaierstaart op de Maasvlakte aan het begin van de Slufter, nabij het Oostvoornse meer. NB de vogel die boven aan mijn dip-lijstje staat en nu dus de tweede voor Nederland en dat slechts drie jaar na Petten.
Precies drie jaar geleden stond ik daar bij een boerderij op een zaterdagochtend vroeg met nog 50-60 andere vogel-mannen en -vrouwen voor wat, ja voor niets: de vogel was in de nacht gevlogen, verstoord, of voor de kat. En nu deze melding: stress alom, Frans gebeld, die stom toevallig bij het zuider was en met de auto. "Frans, nu", anders vorder ik onze auto (Annemiek wilde net weg voor boodschappen). "Ik kom er aan" was het antwoord.
Via pondje Maassluis, naar de locatie geknald. Auto in de berm naast de andere wagens en zo snel mogelijk naar het hek, waar al aardig wat waarnemers stonden. En ja daar gaan we weer; net even uit beeld: gloeiende, gloeiende als we hem maar te zien krijgen. "Daar komt ie weer roept iemand, hier vlak achter het hek." Ja, waar daar, of hier? Het leek een eeuwigheid te duren, maar een vrouw achter mij geeft de goede kijkrichting aan: "daar bij die paardenbloemen bijna recht hiervoor."
En ja dan zie ik de Waaierstaart, Halleluja! de smet van Petten is in één klap uitgewist, wat een Lifer!

Rosse Waaierstaart Maasvlakte, 20-09-2016


Hoewel de vogel soms slechts enkele meters achter het hek zat, viel een goede opname maken nog niet mee, vanwege met name dat hekwerk. Voordeel was, dat het onnodige verstoring voorkwam.
Maar wat een euforie, een Rosse Waaier heel dichtbij en dat op een uur, of minder van ons huis.
Donderdagmiddag kon ik nog even langs de vogel gaan, met het keukentrapje in de auto. Dat leek erg handig, omdat je op die manier net je camera op de bovenste buis van het hekwerk kon laten rusten en dan geen hinder van het gaas had. De Waaierstaart werkte maar kort mee en was daarna lange tijd uit beeld, om vervolgens uit de dekking hoog het talud op te vliegen, invallend in het dichte struweel:
einde oefening voor die dag.

Rosse Waaierstaart rustend met afhangende vleugels
Met een sprongetje op jacht naar insecten, 22-09-2016
Vrijdagochtend 23 september, de voorlaatste dag, dat de vogel twitchbaar was, zou ik samen met Don naar de Biesbosch gaan voor Zeearenden. We besloten eerst langs de Rosse Waaierstaart te gaan, omdat Don de vogel nog niet gezien had. Uiteindelijk bleven wij er vele uren, het was stralend weer, de vogel liet enkele malen haar volledige waaier zien, maar verbleef al die tijd vrij hoog op het taluud, daalde soms iets af, maar ging dan weer geregeld schuil achter takjes/blaadjes.

Rosse Waaierstaart met nagenoeg volledig uitgewaaierde staart, 23-09-2016
Rosse Waaierstaart Maasvlakte 23-09-2016
Waarnemers Bart, Roland, Don (met kijker) en Ab bij de Rosse Waaierstaart
Tot slot nog een opname gemaakt op de middag, dat de vogel ontdekt werd door Jorrit Vlot en zijn twee vrienden. En ja, wat een heerlijke gedachte, om van de winter als ik bij Petten weer langs die bewuste boerderij rijd, te denken .... Yes I have got him!
Rosse Waaierstaart Maasvlakte bij Slufter ZO, 20-09-2016

3 opmerkingen:

Maria zei

Hoi John,
Wat een heerlijke blog om te lezen en wat een mooie foto's!
De soorten zijn om van te smullen! De juv. Zwartkopgors en juv. Morinel zijn fantastische soorten en mooi geplaat. Die roodkeel, tsss....ook super! De kanoeten staan er ook prachtig op. Egeltje is wel een beetje trieste plaat, maar de vliegen hebben een banket. Die rosse Waaierstaart...geweldig. Ik had hem gedipt, dus net zo iets als jouw Petten verhaal.... Op de zondag was is of dood of gevlogen ;-( De gestreepte heb ik dan weer wel ook gezien. Mooi beestje. Een hele lijst met rode soorten, John! te gek!
groetjes,
Maria

John van der Graaf zei

Dank voor je leuke reactie Maria.
Ja er gebeurde veel de afgelopen maand en dan
ook nog een bruiloft en een friendshipwalk
moeten fotograferen, was wel een beetje teveel van het goede.
En over jullie Waaier-dip��: adviseer ik jullie echt zodra je maar
even kunt, te gaan. See you, John

Frans zei

Nou John, prachtige platen hoor! Die juveniele morinel staat er schitterend bij. En die zwartkopgors was een lucky shot, hij was zo beweeglijk en praktisch onmogelijk te platen bij dit winderige weer. Die roodkeelduiker is een beauty en dan die kanoeten zijn een plezier om naar te kijken. De rosse waaierstaart heb je echt mooi geplaat. Op de 6e foto van deze waaierstaart zie je nog hoe zijn staartje enigszins uitstaat, geweldig.
Mooi blogje John.
Frans