Voorjaar 2023 met o.a. een Bosuil, Roofvogels, Spechten en een Bronskopeend

Wat het afgelopen voorjaar betreft, werden er niet/nauwelijks zeldzaamheden gemeld, die ik nog niet eerder gezien had. Bijzonder was wel de vondst van een Bronskopeend in de Nieuwe Driemanspolder aan de rand van Zoetermeer op 25 april, waarbij ik aanwezig was. Daarover later meer. Op 28 maart besloot ik om 's ochtends vroeg ook maar eens een kijkje te gaan nemen bij een "tukkende" Bosuil, die daar geregeld werd waargenomen. Het bleek een bruine fase Bosuil te zijn en naar iets later bleek, ook nog een dame. Ze begon namelijk totaal onverwachts een paar keer te roepen en dat terwijl ik en Anne van Rijn keurig op gepaste afstand stonden. Het bleek de kenmerkende schelle roep van een vrouw Bosuil. 

Regelmatig kwam de uil wat vanuit haar slaapholte omhoog, om toch even de omgeving te scannen. Einde middag trof ik nog een vrij lichte fase Buizerd bij het plasje aan het eind van de Savornin Lohman laan. 

Een weekje later was het helemaal Roofvogel-tijd, met op 3 april parende Sperwers in een park aan de noordkant van Leiden. Van Anne van Rijn hoorde ik, dat daar een koppel Sperwers druk met de nestbouw bezig was en daarbij geregeld in beeld verschenen. Met wat hulp van Joost, de "hoeder van de daar pleisterende Pallas Boszanger" en de even later gearriveerde Wim "Kiekjesdief" van Yperen, lukte het om mevrouw Sperwer goed in beeld te krijgen en wat later zelfs een heuse paring vast te leggen. 

Nu we toch met roofvogels in de weer waren, daags hierna maar even kort gaan kijken bij de watertoren aan de Pompstationsweg. Een koppel Slechtvalken was hier eveneens druk in de weer met de voorbereidingen voor een nieuw broedseizoen. Het mannetje liet zich prima zien aan de westzijde van de dakrichel en vloog kort nadien af van de westelijke hoek van de toren. 

Medio april wilde ik echt wel weer eens werk maken van een Kleine Bonte Specht. Was al weer de nodige jaren geleden, dat ik er voor het laatst eentje zag ten zuiden van hotel Duinoord bij Wassenaarse slag. Met wat hulp van Annelies Marijnis, die als duinwachter werkzaam is in bezoekerscentrum Meijendel en mij een van de favoriete bomen aanwees, waar de kleine roffelaar geregeld terug zou komen, de Kleine Bonte toch vrij snel kunnen vinden. Daarbij was het kenmerkende harde geroffel in een tamelijk hoge frequentie, ook prima te horen in de naaste omgeving. Het zou hier een mogelijk broedpaartje betreffen. Geen idee, of dat ook daadwerkelijk tot een succesvol broedsel heeft geleid. 

Daags hiervoor kreeg ik trouwens een jonge Zwarte Roodstaart heel aardig in beeld bij de Zwaaikom in Scheveningen, al was het wel een beetje priegelen tussen het hekwerk door. Zwarte Roodstaart is een soort, die je kunt aantreffen op locaties, waar bouwwerkzaamheden, alsook haven activiteiten zijn.

Op 25 april ben ik samen met Frans en Harriet, weer eens een dagje er op uit geweest naar de Nieuwe en Brabantse Biesbosch. Ongeveer een jaar geleden, een klein half jaar na Wim's overlijden, bezochten wij ook deze natuurgebieden, wat toen prima uitpakte met veel leuke en mooie waarnemingen. Ook deze keer kregen wij weer een aantal mooie soorten in beeld. In de Nieuwe Dordtse Biesbosch waren de Geoorde Fuutjes deze keer aan het baltsen, hoorde Frans een Zwarte Ruiter roepen, zat er een zingende Snor langs een pad door het riet en werden wij aangenaam verrast door een koppeltje Paapjes.

Als finale toonde zich een adulte Lepelaar in alle pracht. Ik moest daarbij denken aan Ellen Sandberg haar motto "One Spoonbill a day, keeps the doctor away". Op weg terug naar de auto, lukte het dan gelukkig een keer, om de luid en duidelijk zingende Cetti's Zanger, van enige afstand op de foto te krijgen. Deze kleine, overwegend bruin gekleurde zanger met zijn staccato achtige zang, is doorgaans lastig te zien tussen het riet. 

Hierna voeren wij met de veerboot van Kop van 't Land naar de Brabantse Biesbosch, voor een korte koffie pauze in het bezoekerscentrum, om daarna dit deel van de Biesbosch te gaan verkennen. We zagen wel een Visarend, maar geen bezet nest zoals vorig jaar. Wel nadrukkelijk aanwezig was een man Bruine Kiekendief, die twee keer mooi in beeld kwam, waarbij de tweede keer zelfs met een onfortuinlijke muis in de klauwen. 

Op weg terug naar de auto, bleef een Haas nog even mooi poseren voor de foto. Na een hele serie Gele Kwikstaarten, Kemphaantjes en nog vele andere steltlopers, namen wij het pondje weer naar Dordt en vandaar door naar het Westland, om Frans als eerste af te zetten. Als finale van deze wederom geslaagde vogeldag, pakten we nog even snel een Engelse Kwikstaart mee bij Frans zij local patch, de Banken. 

Op 4 mei besloot ik om 's ochtends wat te gaan vogelen in de Nieuwe Driemanspolder bij Zoetermeer, in de hoop een Zwarte Ruiter in zomerkleed te kunnen zien. Na de nodige plassen te hebben afgezocht zonder resultaat, hoorde ik van een andere vogelaar, dat er in de Noord Oost hoek een paar zwarte ruiters werden gezien. Daar aangekomen had Johannes Luiten, die samen met zijn zoontje vogels aan het observeren was,  ze in beeld en wees mij desgevraagd de juiste plek aan. Kort hierna riep hij ineens "hé ik heb hier volgens mij een heuse Bronskopeend in beeld". 

Ik mocht even door zijn scoop kijken en hoewel de afstand behoorlijk ver was, herkende ik inderdaad de kleuren en tekening van een Bronskopeend. Ik had de soort ooit eerder in de winter van 2013 bij Spijkenisse gezien, nadat hij ontdekt was door Chris de Nooijer. Bronskopeend is een zeldzame soort die uit het oosten van Azië komt, maar ook door kwekers wordt gehouden. Zaak is dan ook, om als het even kan beide poten te checken op kwekers ringen. 

De felicitaties waren voor Johannes, die inmiddels de vogel had gemeld en nu probeerde om de poten in beeld te krijgen met deze mooie waarneming en moest er toen vandoor. Vanaf een bruggetje kon ik nog snel een paar foto's maken ( zie hierboven), hoewel de afstand waar de Bronskopeend zwom tamelijk ver was. Hieronder volgen drie archieffoto's van de aanvaarde Bronskopeend van Spijkenisse. De eerste opname is gemaakt op 20 maart 2013, met de Bronskopeend tussen de Smientjes en de twee andere opnames, waarop ook een Smient te zien is, op 29 maart van dat jaar. 

Het vervolg van de maand mei, leverde best nog wat leuke waarnemingen op, waarvan hieronder nog een aantal beelden te zien zijn. Het betreft een man Zwarte Roodstaart bij Scheveningen en een jonge Grote Bonte Specht in een van onze buurtparken. 

Daarnaast nog een paar opnames van 28 mei uit Nationaal Park De Hoge Veluwe, van een Viervlek en een Gewone oeverlibel, Everzwijn en een groepje mannelijke Edelherten bij de Bosjes van Staf. 

Vanaf 5 juni waren wij een paar weekjes in het Noord Oosten van Duitsland, op het eiland Rügen en in Mecklenburg Vorpommern, vrij dicht bij de Poolse grens. In een volgend Blog daar over meer, maar nu alvast ter afsluiting een paar foto's van waarnemingen aldaar. 

Het van vrij dichtbij kunnen zien van deze Rode Wouw, Grauwe Klauwier en sub-adulte Zeearend, waren voor mij bijzondere momenten tijdens deze reis.