Schotland zomer 2016: de Highlands bij Loch Ness en Glasgow

Op 30 juli keerden wij vanuit de Orkney eilanden weer terug op het Schotse vaste land. Na een lange reisdag namen wij ons intrek in de tot hostel verbouwde Abbey van Fort August aan Loch Ness. De volgende middag ging ik even op verkenning uit in de nabij gelegen Highlands en stuitte al vrij snel op een groep Edelherten.

Vanwege het fraaie licht, het prachtige landschap en de Edelherten, besluit ik om terug te keren naar de Abbey en Annemiek, Greet en Kees uit te nodigen om even een uurtje mee te gaan.
Helaas waren de Edelherten inmiddels verdwenen, maar deze leuke schapen met hun zwarte kopjes waren er wel en we werden getrakteerd op een prachtig schouwspel van het avond zonlicht, dat de naburige bergen in een prachtige gloed zette.

De dag er na maken we een lange dagtocht naar de Westkust met een bezoek aan het eiland Sky, wat Annemiek en ik eerder bezochten in 1999. Onderweg pauzeren we bij het mooi gelegen Eilean Donan Castle en bezoeken het kasteel samen met honderden andere toeristen.

Uitzicht vanaf het eiland Sky, bekend van o.a. de Red- en Black Cullins (foto hieronder) en...een heerlijke Whiskey.

De Black Cullins op het eiland Skye

Visjes bij de Ferryhaven op Skye, voor het vertrek naar Maillag

*Vanaf de ferry, Zeekoeten, een moeder Alk met jong (de mens slaagde er treurig genoeg in, om in het midden van de 19e eeuw op het eilandje St.Kilda voor de NW kust van Schotland een van de laatste drie Reuzen Alken te doden, waardoor deze soort definitief verloren ging) en een een paar springende Dolfijnen gezien. Allen op grote afstand.

Het haventje van Maillag, waar wij zowaar 's avonds nog buiten op het terras konden dineren, bij een strak blauwe lucht.

De Ben Nevis met zijn 1344 meter, de hoogste berg van Schotland.

De volgende middag eerst even wat in de grote tuin van de Abbey gevogeld. Er zaten o.a. Rouwkwikstaarten met jongen.

Jonge Rouwkwikken worden gevoerd.

Zingende Fitis

Bij een einde middag uitstapje in de nabijgelegen highlands stuit ik op een prachtig Sikahert, hier lang geleden geïmporteerd vanuit Azië.

Op de terugweg naar de Abbey klimt de weg weer langzaam omhoog door een heide en kaalkap gebied rechts en een dieper gelegen vallei links van de weg. Net voor de top vliegen er opeens twee vogels vlak voor de auto langs en vallen links van de weg in, nog net binnen mijn gezichtsveld.
Hoenders! Op zeker, geen twijfel mogelijk. Alpen-Sneeuwhoen, of Schots Sneeuwhoen, het moet een van deze twee soorten zijn.
Dan volgen er een paar hectische minuten. Er zal heel snel gehandeld moeten worden, wil ik een foto kunnen maken, voordat ze verdwenen zijn in de vallei.
Ik maneuvreer gestresst met de auto en probeer een foto vanuit de auto met de rijstzak op het raamportier te maken. De hoek is niet goed, wat ik ook zo snel mogelijk allemaal probeer. Plan B dan maar; de auto 10-12 meter naar achteren geramd in een uitsparing van de weg naast het hek. Rijstzak gegrepen en voorzichtig gebukt voorwaarts gelopen naar een ronde paal van het hekwerk. Het waaide op dat moment als een dolle, zodat dit nog de enige optie was die overbleef. Statief opzetten zou teveel tijd nemen en met die wind was ik ook niet zeker van voldoende stabiliteit.
Ik bereikte de paal, waarvan de doorsnede gelukkig breed genoeg was om de rijstzak er op te laten steunen. Terwijl ik vrijwel letterlijk uit mijn hemd waaide, bij een snijdende frisse wind, stond ik opeens oog in oog met de twee hoenders. Snel maakte ik een aantal opnames, terwijl ze zich langzaam verwijderden verder de vallei in.

Schots Sneeuwhoen in de Highlands nabij Loch Ness

De volgende dag valt een dagtocht naar de Cairngorms geheel en al in het water. We rijden nog wel het National Park in, maar van een Parkranger horen we, dat de gestaag vallende regen nog de hele middagdag zal aanhouden: het regenfront hangt tegen de hoogste bergen van het park aan en kan vanwege het wegvallen van de wind niet weg. Een vrijwel doorweekte jonge vogel is de stille getuige van deze droefenis. Het zicht is niet meer dan een meter of tien. Van wandelen kwam dus niets, waarbij tegelijk ook de kans op met name het zien van Alpensneeuwhoen verkeken was.

Pas kort voor donker, toen we al lang weer terug waren in Fort August, klaarde het langzaam op.

Rouwkwikstaart bij de sluisjes van Fort August, de ochtend na de regendag.

Een laatste tripje de Highlands in, voordat wij de volgende dag zouden afreizen naar Glasgow, leverde nog wat mooie beelden op.

Oeverpieper aan de rand van een afgelegen Log

Blik over Loch Ness, vanaf de tuin van het restaurant naast de Abbey, waar wij onze laatste avond in Fort August dineerden.
Het Monster hebben wij slechts een paar seconden gezien, maar er verder maar geen ruchtbaarheid aan gegeven, om de nodige heisa te voorkomen :-)

De paar dagen in Glasgow gelegen aan de rivier de Clyde, betekende wel even omschakelen na al die fraaie Schotse natuur. Het is een echte havenstad met een mooi centrum met monumentale panden en een een modern winkelcentrum, maar ook met een aantal verouderde wijken. Je ziet er straat-muzikanten, muurschilderingen, kleurige taxi's, en enorme groepen Glasgow Rangers supporters op weg naar een wedstrijd.

De laatste dag in Glasgow bezoeken we nog "the House of an Artlover" van de architect en kunstenaar Macintosh.

Zo komt er al weer een einde aan een mooie reis door Schotland en vertrekken we daags er na op
9 augustus naar Newcastle-Upon-Tyne voor de nachtboot naar IJmuiden. * De foto van Annemiek, Greet, Kees en mij is gemaakt door een vriendelijke, jawel, Celtic supporter.