Een vogel uit Centraal Azië en ZW Siberië, die overwintert in NO Afrika en het Midden Oosten.
De vogel zat aanvankelijk vrij ver weg, maar kwam uiteindelijk toch een stuk dichterbij foerageren.
De vrij kleine "sporen" steken slechts een beetje uit op de hoek van de vleugelboeg, maar zijn op deze foto's niet te zien.
Op de terugweg langs de Petten, genoten we nog even van een kolonie Grote Sterns met jongen en moeder Kluut met twee pullie.
Twee dagen later bracht ik 's ochtends vroeg, een kort bezoek aan een Lepelaars-kolonie in onze provincie.
Begin augustus, was het weer geregeld posten bij de Valkenboschkade, waar de Boomvalken dit jaar drie jongen hadden grootgebracht. Het jongste jong dacht een keer slim te zijn, door zijn broer/zus te snel af te zijn bij het aanreiken van prooi door het vrouwtje, maar miste de tak en kukelde naar beneden op de grond (beelden zijn vastgelegd door de camera van Frank Volkman). Het jong werd op de balkonrand van de woning van meelevende buren geplaatst, maar belande na een paar mislukte oefenvluchtjes, weer op de grond. Daar wij de ouders geen voer hadden zien brengen naar dit jong, werd uiteindelijk besloten, dat Frank hem/haar de volgende ochtend naar de roofvogelopvang in Zundert zou brengen. Daar deed hij/zij het zo goed, dat de valk al na een paar dagen het vrije luchtruim mocht kiezen.
Onderstaande foto's zijn van 2, 3 en 6 augustus. Einde middag van die zesde augustus, kwam een van de twee andere jongen na een prima vlucht-rondje op een wat lagere tak terecht, waar het vrouwtje even later met een prooi aan kwam. Verreweg het merendeel van hun prooien bestond tijdens de broedperiode uit Gierzwaluwen, voorwaar toch geen trage vliegers. Dat zegt al veel over de enorme snelheid, waarmee Boomvalken hoog in de lucht zo'n Gierzwaluw slaan. Als de Gierzwaluwen begin augustus weer zuidwaarts trekken, schakelen de Boomvalken over op andere kleine vogels en libellen. Zelf vertrekken ze medio september naar Zuidelijk Afrika.
De overmoedige takkeling |
Ja, daar zit je dan, maar wat nu denken Frank en Wim |
Eind augustus, begin september zag ik een paar Steenlopertjes in zomerkleed op een havenblok in Scheveningen. Deze sprong er wel uit wat kleed betreft. Verder nog wat foto's van een middagje Maasvlakte, waar het trouwens steeds lastiger vogelen wordt, door de almaar oprukkende industrie.
Lichte fase Buizerd |
Patrijzen |
Lepelaars maken een tussenstop, op weg naar hun slaapplek |
16 oktober werd er een jonge Sperwergrasmus gezien bij Katwijk, "De Puinhoop". Erg lastig beest, dat zelden echt goed te voorschijn kwam uit de vegetatie. Daarbij ook nog keihard licht, dus zie beide opnames maar als het moeizaam vastleggen van mijn eerste Sperwergrasmus.
29 Oktober miste ik samen met nog een heleboel vogelaars, net de Roodoogvireo op Texel.
Als troostprijs kon ik mijn eerste Kleine Vliegenvanger kort voor donker "inkoppen".
November was de "Walvis-maand", met prachtige en unieke waarnemingen van "Jojo" de Bultrug.
Ik wijd er een speciaal blog aan, dat binnen twee weken verschijnt. Bij deze alvast een van de foto's.
22 November ging ik met Frans en Maria naar Wageningen, waar niet ver van de Landbouw Hoge School een Siberische Notenkraker was gezien. Nagenoeg precies tien jaar na mijn eerste Notenkraker uit Siberië, bij Horst in Noord Limburg (er is ook een Dunsnavel Notenkraker uit midden Europa, die ik al eens zag in de Zwitserse Alpen). Ook deze vogel was in vergelijking met die van Horst, totaal niet schuw en zelfs zo tam, dat hij over de benen van sommige waarnemers liep. Voor Frans en Maria was het hun eerste, dus die konden hun geluk niet op.
Chris van Rijswijk in actie bij de Siberische Notenkraker |
De "tegenfoto" door Chris gemaakt, met Frans iets links van het midden en ik zelf rechts voor. |
Vermoedelijke Oostelijke Gele Kwikstaart bij Rhoon-Zegenpolder, samen met Frans en Wim |
1 opmerking:
Hoi John,
Allemachtig wat een bonte verzameling van super strakke soorten ;-)
Enkele waarnemingen zijn voor mij een feest van herkenning, zoals de Sporenkievit en de Notenkraker. Verder had je wel hele fijne soorten waarbij ik vooral loop te kwijlen over de boomvalk, de ransuil, de kleine vlieg, de sperwergrasmus pfft... en de juv roze spreeuw ( ik troost me met de gedachte dat ik er een daadwerkelijk in een zwart met roze kleed heb gezien op Lesbos) voor de rest natuurlijk nog meer leuke soorten en allemaal heerlijk geplaat. Dus ik zie nu groen .-) Ik noem alleen nog maar de vos, prachtig! en de Patrijzen...wanneer zie je die nu nog?!
Ik heb genoten, maar dat mag duidelijk zijn,
groetjes,
Maria
Een reactie posten