Zomervakantie 2018: Spaanse en Franse Pyreneeën en de Languedoq

Donderdag 7 juni 2018 vertrok ik samen met Annemiek en haar zus Marijke, naar Sos del Rey Católico gelegen in de Noord Spaanse provincie Navarra.
Dit mooi gelegen historische plaatsje vormde die eerste week onze uitvalsbasis voor tochten naar Pamplona, de Pyreneeën en......de Bardenas Reales.

Sos del Rey Católico

Na bezoeken aan Pamplona, Jaca en het klooster van San Juan de la Peña, stond de Bardenas Reales met stip op mijn lijstje. Het is een enorme steen/zandwoestijn in heuvelachtig terrein gelegen ten zuidoosten van Sos del Rey Católico. Bij vogelaars vooral bekend om de vele Leeuwerik-soorten en Zandhoenders.
Het weer was nog steeds vrij fris voor de tijd van het jaar, met name door een al enige dagen aanhoudende harde wind uit het noordwesten. De regio had een extreem nat voorjaar, maar door de wind klaarde het nu steeds meer op.

In het verleden is dit landschap ook het decor geweest voor de wat goedkopere "spaghetti-westerns".
Vanwege de behoorlijk straffe wind was het lastig vogelen. Toch lukte het om een paar leuke soorten te vinden en vast te leggen.

Zingende Grauwe Gors

Kortteenleeuwerik

Kort hierna zag Annemiek drie Leeuweriken opvliegen en hoewel een nieuwe soort voor mij, zag ik direct aan de donkere onderzijde van de vleugels, dat het Kalanders moesten zijn. Dat was even boffen, zeker nu de Duponts Leeuwerik een ondoenlijke opgave was met deze wind en op dit tijdstip van de dag. Wat later zag ik vanuit de auto een Kalander in vlucht (forse snavel en lichte vleugel- achterrand) en warempel ook nog een kort rustende vogel op een struik.

Kalanderleeuwerik

Bij het verlaten van dit imponerende en ruige landschap, rustte er nog een Kuifleeuwerik op het hoofd van een enorm standbeeld van een schaapsherder.

Kuifleeuwerik

Aan het einde van onze eerste week maakten wij nog een dagtrip naar de schitterende vallei van Hecho. Bij het begin van de vallei, kregen we al een hele groep Vale Gieren te zien en kort hierna een jonge Aasgier, toen ik achter het stuur zat.

Vale Gier/Buitre Leonado

Wegens tijdgebrek konden we niet tot het einde van de vallei rijden, maar keerden wij om en bereikten via een dwarsweg halverwege de middag de vallei van Ansó.
Bij een mirador ontmoetten wij een Duits stel met een motor, Helmut en Susanne. Helmut vertelde dat zij kort hiervoor een groep Vale Gieren op een rotsrichel bij hun nesten hadden gezien. Hij wilde mij de plek wel wijzen en bood mij aan om met hem mee te rijden achter op zijn BMW. Nou zoiets hoef je mij maar één keer te vragen, hoewel... op een motor enkel in T-shirt en met een dunne outdoor-broek aan en zonder helm....
Helmut beloofde dat hij heel rustig zou rijden. Hij liet zij helm en jack bij zijn vriendin en daar gingen we dan, op zoek naar de gieren. Eerst wat onwennig (in de bochten moest ik "mit bewegen"),
maar ik begon het steeds leuker te vinden. Na een paar km moesten we omkeren: hij kon de plek helaas niet meer terug vinden. Op nog geen km van de mirador, waar de dames op ons wachtten, minderde hij plots snelheid, sloeg met zijn hand tegen zijn voorhoofd en wees naar links: dat was DE plek.
Dichtbij de rand van een vrij diepe kloof/garganta, keek ik omlaag en allemachtig, een kleine groep nestelende Vale Gieren. Zo dat was gaaf.

Vale Gier met jong

Bijna vlieg-klaar jong met gestrekte vleugel

Net voor we wilden vertrekken, wees Helmut op een adulte vogel die afzeilde richtig nestlocatie.
Helmut veronderstelde dat de gier een slang in haar poten vasthield, maar dit was vrijwel zeker een stuk darm van een kadaver. Gieren zijn aaseters, hebben tamelijk slappe klauwen en zullen geen slang doden.
De Vale Gier landde op de richel bij een nest, waar een heel klein jong lag van een dag of 10 oud naar het leek. Het jong begon te bedelen en werd daarop gevoerd door zijn moeder, een fascinerend gezicht. Nu moesten wij toch echt naar het rendez-vous met de dames. Wisselden daar mail-adressen uit en ik beloofde hun, dat ik wat foto's zou sturen van deze bijzondere waarneming.

Vale Gier voert jong, vallei van Ansó

Op onze laatste vakantiedag in Sos del Rey Católico bezochten wij nog een keer Pamplona.
Wij gebruikten de lunch in café-restaurant Iruña (Baskisch voor Pamplona), gelegen aan een groot plein. Onze ober Edwin, wilde wel op de foto in het fraaie interieur van Iruña. Hij nam mij vervolgens mee naar een aparte ruimte met een bar, waar een bronzen beeld stond van Ernest Hemmingway. Edwin vertelde dat Hemmingway hier graag kwam om te schrijven, een hapje te eten en wat te drinken.

De volgende dag verlieten wij Spanje via Jaca en door de tunnel van Bielsa, pal langs het nationale park van Ordessa met nog net zicht op de besneeuwde top van de Monte Perdido, naar Mauléon-Barousse in de Franse Pyreneeën.

Vale Gier net na de tunnel van Bielsa 

Mauléon-Barousse ligt in een smal dal, bij de samenkomst van twee bergbeken, iets ten noorden van Bagnères-de-Luchon. Dit jaar was Bagnères niet alleen aankomst plaats van een Tour-de France etappe, maar zou er ook het startsein voor de volgende etappe worden gegeven.

Nog net leesbaar - essence tourisme 

Bovenstaande foto maakte ik op het dorpspleintje van Mauléon. Mogelijk heeft er een luchtslang gehangen voor toerfietsers, om de banden nog eens goed op te pompen, voordat zij vanaf hier de Port de Balès gingen beklimmen.

Typische habitat voor de Waterspreeuw, Mauléon Barouse Hautes Pyrénées

Bagnères-de-Luchon

Uitzicht vanaf Superbagnères

Koninginnepage Superbagnères

Waterpieper Superbagnères

Tegen het eind van deze tweede vakantieweek, bezochten wij nog het feeërieke Spaanse wintersportplaatsje Vielha en omgeving.

Voorportaal van het prachtige Middeleeuwse kerkje in Vielha

Las dos hermanas en la iglesia .

Port de la Bonaigua 2074 meter, Spaanse Pyreneeën. Foto gemaakt na een paar honderd meter klimmen. Was erg rustig wat vogels betreft, met een overtrekkende dwergarend als stille getuige.

Veldleeuwerik boven op de top van de Port de Bales Hautes Pyrénées

Zaterdag 23 juni vertrokken we uit Mauléon Barousse naar la Palme, gelegen aan de Middellandse Zee tussen Perpignan en Narbonne.

Uitzicht vanuit ons appartement in la Palme

La Palme ligt vlakbij la Franqui, waar Frans en zijn vrouw Andrée een mooi gelegen familiehuis hebben. Het had mij leuk geleken, om samen met Frans nog wat te gaan vogelen, net zoals in juni 2016. Door een vervelende val van zijn vrouw in hun tuin in 's Gravenzande, moest zij nu langdurig revalideren en konden zij in juni niet afreizen naar la Franqui.
Dus dan maar af en toe er alleen op uit. De eerste paar uur vogelen was in de Coussoules, een mooi ruig terrein gelegen tussen de lagunes en het strand. Er staan her en der wat Mediterrane dennen, met verder pitriet, maquis en restanten van wat oude wijngaarden.

Ik had nog maar een paar honderd meter gelopen, of ik hoorde links van de weg een hele serie vogelgeluidjes. Opeens zag ik in het zand net naast het pad, een heel jong vogeltje: een nog deels ongevederde nestvlieder van de Kleine Zwartkop. Doordat ik eerst pa en kort daarop ma zag, wist ik al gauw dat het deze soort betrof. Er scharrelden een paar jonkies rond, onder en in een struik.

Vrouwtje van de Kleine Zwartkop

Het was zo tegen einde ochtend behoorlijk warm aan het worden en na nog wat vluchtige waarnemingen van twee Hoppen en jawel, ...toch weer een Kuifkoekoek in dit gebied, besloot ik het voor gezien te houden.
Die middag bezocht ik met Annemiek en Marijke de mooi abdij van Fontfroide, die inmiddels in privé bezit is.

De dames hadden wel schik over een of ander raar piratenlapje, dat ik vanwege de hitte op mijn hoofd had gedaan, omdat mijn petje nog in de auto lag.

Culinaire hapjes voor een tv programma aan de boulevard van la Franqui

Strandplevier in de omgeving van Gruissan

Pullie van Strandplevier

Steltkluten bij Gruissan

Cirlgors ten zuiden van Gruissan

Witkeel kwikstaart ten zuiden van Gruissan

Jonge Witkeel kwikstaart

Rode patrijs ten zuiden van Gruissan

Dunbekmeeuw ten zuiden van Gruissan

Gekko ten zuiden van Gruissan

Ja zeker, dat was een heel prettig ochtendje vogelen nabij Gruissan.
De laatste vakantiedag bezochten we nog het Fort de Salses. Een robuust fort, dat lange tijd in handen was van de Spanjaarden, maar uiteindelijk door de Fransen op hun werd heroverd.

Bij de grote binnenplaats waren Gierzwaluwen actief bij een nestlocatie. Het leken mij geen Vale Gierzwaluwen, omdat ze vrij donker oogden en de lichte keelvlek ook niet zo duidelijk te zien was in vlucht.

Torenvalk Fort de Salses

Na een gezellig etentje aan de boulevard van la Franqui, maakten wij nog een avondwandeling, om te genieten van de ondergaande zon. Dat genieten deden ook ongetwijfeld deze twee amazones.
Zij sluiten tegelijk dit reisverslag van onze reis naar de Spaanse-, Franse Pyreneeën en Languedoc af.