Blubber schouwspel boven Bergen

Maandagochtend 7 september samen met Wim Kiekjesdief van Yperen naar de Putten,  in Noord-Holland, voor een Siberische Strandloper.

De Kolbertjes (Wim en Harriet), die de vogel daags er voor al hadden gezien bij vrij slecht weer, konden met Frans van Antwerpen mee.

Wij arriveerden vrijwel gelijktijdig en konden de auto's nog kwijt, op het kleine parkeerterrein onder aan de Hondsbossche-zeewering.

De vogel zat iets ten noorden van het parkeerterreintje op een slikplaat, toch al gauw zo'n 70 meter uit de kant. Ter hoogte van het parkeerterreintje vonden op dat moment baggerwerkzaamheden plaats.

Aan de binnenkant van de Hondsbossche Zeewering

Het aantal vogelaars viel mee in vergelijking met de vele meldingen van daags er voor.
Al vrij snel konden wij na een paar aanwijzingen (o.a. van Mattias Hofstede, die bijna om de hoek woont), de vogel er uit pikken, door zijn gedrag: hij verjoeg geregeld bonte strandlopertjes en andere kleine steltlopers, die op "zijn" slik-stukje kwamen. Daarbij viel ook de iets grotere afmeting van de Siberiër op.

Het behoorlijk felle tegenlicht, in combinatie met de in het zonlicht glinsterende blubber en wateroppervlak daarvoor, maakten het realiseren van een aardige foto, tot een lastige uitdaging.
Toen Frans, ook nog problemen kreeg met de instelling van het juiste aantal scherpstelpunten op zijn camera, werd het helemaal een gezellige chaos. Ik heb een paar keer een "hulplijn gebeld" om het probleem te tackelen, wat uiteindelijk lukte, zodat ook Frans weer wat opnames kon maken.
Wim en Harriet, konden de vogel nu veel mooier waarnemen dan zondag en door Wim zijn scoop, was het verenkleed echt schitterend te zien.                            

       Siberische Strandloper neemt bad -klik op foto voor vergroting-           

Nadat de Siberische Strandloper nog een uitgebreide bad scene voor ons in petto had, liepen wij halverwege de middag, met een goed gevoel naar de auto terug.
Daar aangekomen belde mijn vrouw echter met het trieste bericht, dat haar moeder, die al op hoge leeftijd was, een herseninfarct had gehad. Woensdagavond 9 september overleed zij na een kort ziekbed.
Mijn schoonmoeder had altijd oog voor de natuur en genoot er van, als ik haar de foto's die ik maakte liet zien en daar ook een kort verhaal bij vertelde. De laatste maanden drongen die beelden steeds minder tot haar door: zij leek toen al op weg, om het aardse met het eeuwige te verwisselen. Woensdag 16 september namen wij afscheid van haar tijdens een mooie kerkdienst en droegen haar daarna naar haar laatste rustplaats.

Foto van internet gedownload