zaterdag 26 maart 2016

Witoogeend bij Berkel en Rodenrijs

Na het zien van Frans zijn foto's van de Witoogeend bij Berkel, besloot ik daar toch ook maar eens een kijkje te nemen. Ik had de soort al enige jaren geleden bij Delfgauw gezien, maar dat was een vrouwtje en hier betrof het een on-geringd mannetje. Witoogeend komt voor in ZO-Europa, is vrij klein en heeft een hoog voorhoofd met spitse kruin. Bij het vrouwtje is het oog donker, bij het mannetje wit.
Een ander belangrijk kenmerk zijn de witte onderstaart dekveren. Daarnaast is er een duidelijk afgescheiden witte buikvlek, welke echter bij zwemmende eenden niet/nauwelijks te zien is.
Witoogeend mannetje bij Berkel en Rodenrijs
Het was nog knap lastig om het beestje te vinden, ook al omdat er veel vrouwtjes Kuifeend op de plas rond zwommen, die zeker op afstand wel iets weg kunnen hebben van de Witoogeend. Eenmaal in beeld is hij echter onmiskenbaar, door de genoemde kenmerken en ook het mooie diep kastanjebruine kleed. Wat later vond ik hem terug rustend tegen de oever aan, waar hij een soort defilé afnam van allerlei soorten eenden.
Witoogeend Berkel en Rodenrijs
Witoogeend Berkel en Rodenrijs
Wintertaling Berkel en Rodenrijs
Twee weken later bleek het Witoogeendje spoorloos, maar waren er wel een paar Europese Kanaries en Velduilen in de aangrenzende polder, waar momenteel de nodige graafwerkzaamheden plaatsvinden. Ik trof er Peter Soer en Ellen Sandberg met partner. Na even wat natuur- en foto-ervaringen te hebben uitgewisseld, kon ik toch een mannetje Europese Kanarie vastleggen (met dank aan Ellen voor het aangeven van de juiste vliegrichting), na eerder al de volledige medewerking van een Torenvalkje te hebben gekregen. De Velduilen zaten kennelijk elders.

Europese Kanarie Berkel en Rodenrijs
Torenvalk Berkel en Rodenrijs

In maart 2011 zag ik een vrouwtje Witoogeend bij Delfgauw. Hierbij twee archieffoto's.

Witoogeend vrouwtje, Delfgauw maart 2011
Witoogeend vrouwtje bij Delfgauw maart 2011

De laatste twee foto's zijn een klein eerbetoon aan Henk Harmsen. Henk was van jongs af aan doof, maar dat weerhield hem er niet van om een gepassioneerde vogelaar en fotograaf te worden. Zo zag hij bv Sneeuwgorzen nog eerder, dan dat wij ze hoorden. Bij DEVJO heb ik nog een paar jaar met Henk in hetzelfde elftal gevoetbald. Hij speelde rechtsbuiten, kon behoorlijk hard rennen, maar je moest wel fanatiek naar hem zwaaien, wilde je de bal van hem krijgen: roepen had uiteraard geen zin.

Henk werd in 2006 zwaargewond bij een vreselijk verkeersongeluk met een auto. Hij werd met zijn fiets door een auto, die van links kwam en hem voorrang had moeten verlenen, geschept en belandde met zijn nek tegen een paal. Henk die de auto niet gezien had, raakte grotendeels verlamd en werd na een revalidatieperiode in het Sophia, in het nieuwe verpleeghuis NEBO opgenomen.

Zijn zus meldde begin januari 2010 op de site van de HVB, dat Henk een Witoogeend had gespot vanuit zijn kamer in een sloot van het aangrenzende park Oosterbeek. Een paar dagen later ben ik gaan kijken en heb liggend op een laag sneeuw van zo'n 15 cm een aantal foto's gemaakt van dit fraaie eendje, in een welhaast betoverend winterlandschap. Op zo'n moment denk je ook met dank en respect aan Henk, die hier eigenlijk naast mij had moeten staan.
Henk overleed het jaar daarop, op 25 september 2011. Hij was dus tot het laatst toe, hoe beperkt hij inmiddels ook was, een uiterst alerte vogelaar.

Witoogeend park Oosterbeek Den Haag januari 2010

Witoogeend park Oosterbeek Den Haag januari 2010

3 opmerkingen:

Ben van den Broek zei

Hallo John, dat overkomt mij ook regelmatig als je een zeldzame soort zie dat er dan allerlei herinneringen boven komen over de omstandigheden van toen. Leuk overzicht van de afgelopen jaren. Gr. Ben

Maria zei

Hoi John,
Mooie serie van deze Witoogeend, Die in Delfgauw heb ik toendertijd ook met Frans opgezocht. Voor jou zal de Witoog altijd verbonden zijn met vogelvriend. Een heel mooi eerbetoon.
groetjes,
Maria

Frans zei

Indrukwekkend verhaal John. Een prachtig eerbetoon aan je dierbare vogelvriend Henk. Helaas overkomt ons dat ook. Je foto's van de witoog eend krijgen ineens een heel andere betekenis.