De ochtend van donderdag 26 oktober deden wij wat kalmer aan en was er voldoende tijd, om vanaf het prachtige balkon wat vogels en vlinders te fotograferen. Een alleraardigst zingende Sombre Greenbul/Gewone Willie, liet zich behalve horen, ook heel goed zien. Op de fel gekleurde bloemen kwamen diverse vlinders af, waaronder dit nog op naam te brengen exemplaar.
Een rondje te voet door de naburige straten leverde zowaar ook nog wat leuke verrassingen op, zoals deze twee bewijsfoto's van een Rock Martin/Kransswael, waarbij de Latijnse benaming Ptyonoprogne fuligula mij toch echt leidde naar een heuse Vale Rotszwaluw. Een voor mij nieuwe soort, die net wat lichter gekleurd is dan de bij ons in Europa bekende Rotszwaluw. Een vrouwtje van de Greater double-collard-sunbird/ Groot-rooiband-suikerbekkie zoog met behulp van haar lange kromgebogen snavel de nectar uit de bloemkelken en Streaky-headed Seedeaters/Streepkopkanaries rustten even op bovengrondse bedrading.
Begin van de middag gingen Marian en Jolanda naar Plettenberg Bay voor een korte hike over de Robberg Peninsula aldaar, ging Dennis beneden in Sedgefield town zijn wildlife tekening voor het bruidspaar afmaken en maakten Annemiek, Mirte en ik een uitstapje naar Buffelsbaai en Walker Point. Buffelsbaai is een kleinschalig natuurgebied net ten oosten van Sedgefield en kort voor Knysna.
De vegetatie bestaat uit een soort lage maquis vergelijkbaar met landen rondom de Middellandse Zee, met daarnaast een leuke diversiteit aan zee-minnende planten. Bij een korte wandeling tussen de lagere duintjes en over het strand tot aan de kliffen van Walker Point, zag ik niet alleen bijzondere schelpen, maar ook een kleine lichte steltloper met een markante koptekening en een kleine stevige snavel.
Het was op dat moment de enige foeragerende en zich verplaatsende vogel op dit verlaten stukje strand, maar wel een hele fijne, n.l. een Whitefronted plover/vaalstrandkiewiet. Voor mij een nieuwe en mooi getekende Plevier soort. De steeds meer binnentrekkende mist van zee, gaf deze plek inmiddels een nog desolatere indruk. Met nog een laatste blik op de kleine dappere Plevier, besloten wij snel terug te keren naar Sedgefield View Lodge voor een warme kop thee.
De Bruiloft van Chris en Cayley naderde nu snel. Vrijdagochtend de 27e werden Annemiek en ik verrast door een Klein-rooibandsuikerbekkie in onze slaapkamer. Zo te zien nog een jong vrouwtje, dat via het open raam naar binnen was gevlogen. Gelukkig kon ik haar snel vangen en na nog een laatste foto, haar haar vrijheid weer teruggeven.
Even later meldde zich een prachtige donkere met rood en blauw getekende vlinder op de rode bloemtrossen van de heesters net onder de rand van het grote balkon.
Tijdens de fotobewerking heb ik mijn fantasie wat laten gaan en er nog wat kleurvariaties op losgelaten, waarvan hier een paar voorbeelden.
Kort hierna verscheen opeens het mannetje van het Klein-rooibandsuikerbekkie in een naburige struik. Die had kennelijk eventjes zijn vriendin gemist. Het leuke van deze opname vind ik, dat hierbij heel goed het lichtgele schouderveertje te zien is. Het maakt de vogel daardoor extra kleurrijk.
Hierna was het koffers ordenen en herschikken voor de rit naar de bruiloftslocatie bij Oak Farm, iets landinwaarts ten NW van Sedgefield. Het bleek een wat glooiend terrein met veel groene velden, gelegen aan de rand van een woud. De gastverblijven voor ons en andere bruiloftgasten bestonden uit een rij van losse huisjes op enige afstand van elkaar, gelegen aan de rand van het woud. Wij verbleven in het laatste huisje, mooi gelegen dicht bij het woud.
Het weer was niet al te best helaas, het was fris en het regende geregeld. Voor de dag van de bruiloft was al weken van te voren slecht weer voorspeld en dat wijzigde helaas niet. Daar er toch begin van de middag wat opklaringen werden verwacht, werd in de planning, de huwelijksplechtigheid iets naar voren gehaald naar begin zaterdagmiddag.
Die zaterdagochtend was het 's ochtends vroeg echter stralend zonnig weer en konden wij genieten van alle vogelgeluiden. We kregen een aantal bekende soorten in beeld, maar ook wat nieuwe verrassingen. Voordat wij en andere gasten die dat wilden, nog even naar Mosaic Village gingen voor een locale Outdoor Market, kon er dus nog even snel gevogeld worden. Hieronder wat foto's van Groot-rooibandsuikerbekkie, Kaapse Glasogie en gewone Willie.
Op de Outdoor Market kocht ik een mooi kunstwerkje van een Knysna Turaco en bij deze aardige mensen een petje gemaakt uit allerlei verschillende patronen gerelateerd aan Afrika.
Eenmaal einde ochtend weer terug op de bruiloft locatie, zag ik vanaf de waranda bij ons huisje opeens een klein bruinachtig vogeltje met een tamelijk dikke nek. Bleek het te gaan om een African Dusky Flycatcher/Donkervlieëvanger, een voor mij nog onbekende Vliegenvanger en best wel een mooi beestje, met die verticale strepen op de borst.
Even later was het tijd voor de kerkelijke inzegening van het huwelijk van Chris en Cayley en begaven wij ons samen met de andere gasten naar de daarvoor ingerichte feesttent. Mijn neef Paul voltrok op verzoek van het bruidspaar de inzegening. Gelukkig liet de zon zich ook even zien tijdens deze bijzondere plechtigheid.
Eenmaal weer buiten de feesttent was aan de plassen te zien, dat het voor Zuid-Afrikaanse begrippen, een wel zeer regenachtige dag was voor deze tijd van het jaar.
De stemming was er echter niet minder om en onderwijl verplaatste het gezelschap zich weer naar de grote feestruimte, waar men Chris en Cayley kon feliciteren. Ze waren daarbij aangenaam verrast door de prachtige tekening die Dennis had gemaakt naar een wildlife foto van een olifant, gemaakt door Cayley's broer, die wildlife photographer is.
Ondertussen spraken wij nog wat met Paul en Adri en maakte ik nog snel een foto van ons eigen groepje.
Tussen de bedrijven door was Dennis nog even naar ons huisje geweest en meldde een groep apen in de bomen aan de rand van het woud. Dat betekende snel die kant op om mijn fotospullen te pakken en indien mogelijk een paar opnames te maken. Gelukkig was de groep Bavianen nog aanwezig en kon ik wat opnames maken, waarbij ze nieuwsgierig onze kant opkeken.
Hierna was het weer snel terug naar de grote feesttent voor de voortzetting van de feestelijkheden, met hilarische spelletjes, een prima diner en bijna een soort van "dancing in the rain" later op de avond. Eenmaal terug in ons huisje, maakte Dennis de open haard weer aan, om een beetje op temperatuur te komen en weer wat op te drogen. Want allemachtig wat een hemelwater is daar die dag en nacht gevallen, maar....."Een regenachtige huwelijksdag belooft een gelukkig huwelijk" zo luidt een gezegde.
De volgende ochtend voor vertrek en het gezamenlijke familie ontbijt, legden Marian en ik nog snel een paar vogels vast op de gevoelige plaat. Uiteraard was daar weer de Gewone Willie, maar ook een Black-Headed Oriole/Swartkopwielewaal, die prachtig te horen was en een door Marian gespotte Klaas Cuckoo hoog in de top van een boom.
Na het ontbijt namen wij hartelijk afscheid van de familie en een aantal andere gasten en zetten koers naar Greyton voor onze laatste overnachting in Zuid-Afrika, voor onze nachtvlucht naar Amsterdam. In toch nog een laatste blog over deze reis laat ik beelden zien van Blue Cranes, Zuid-Afrika's nationale vogel, het plaatsje Greyton en....jawel Kirstenbosch, de mooiste botanische tuin van Afrika, waarbij ik deze keer oog in oog stond met Cape Eagle-Owl en ....Cape Cobra, een van de dodelijkste slangen van dit continent.
